Kodeks cywilny
Polskie prawo cywilneStan prawny: czerwiec 2023r.
Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych
Art. 8.
§ 1. Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.
§ 2. (uchylony).
Art. 9.
W razie urodzenia się dziecka domniemywa się, że przyszło ono na świat żywe.
Art. 10.
§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11.
Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12.
Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.
Art. 13.
§ 1. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.
§ 2. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.
Art. 14.
§ 1. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna.
§ 2. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych.
Art. 15.
Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.
Art. 16.
§ 1. Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.
§ 2. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.
Art. 17.
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego.
Art. 18.
§ 1. Ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela.
§ 2. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może sama potwierdzić umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych.
§ 3. Strona, która zawarła umowę z osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. Może jednak wyznaczyć temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje się wolna po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu.
Art. 19.
Jeżeli osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych dokonała sama jednostronnej czynności prawnej, do której ustawa wymaga zgody przedstawiciela ustawowego, czynność jest nieważna.
Art. 20.
Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego.
Art. 21.
Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów inaczej postanowi.
Art. 22.
Jeżeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolności do czynności prawnych oddał jej określone przedmioty majątkowe do swobodnego użytku, osoba ta uzyskuje pełną zdolność w zakresie czynności prawnych, które tych przedmiotów dotyczą. Wyjątek stanowią czynności prawne, do których dokonania nie wystarcza według ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego.
[Art. 221.
Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.]
Art. 221.
<Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.>Nowe brzmienie art. 221 wejdzie w życie z dn. 25.12.2015 r. (Dz. U. z 2015 r . poz. 827).
Art. 23.
Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
Art. 24.
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.
a. ważna
b. bezwzględni nieważna, bo zawarta pod wpływem szantażu
c. bezskutecznie zawieszona
d. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa
a) nie, ponieważ samochód marki BMW nie wchodzi w skład przedsiębiorsta transportowego prowadzonego prze X
b) nie, ponieważ szkoda nie powstała w związku z ruchem pojazdu(samochodu osobowego BMW)
c) tak, ponieważ samochód marki BMW wchodzi w skład przedsiębiorstwa transportowego prowadzonego przez X
d) tak, zaś okoliczności, że samochód marki BMW wchodzi lub nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa transportowego prowadzonego przez X nie ma żadnego znaczenia
e) żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa
Fotograf wykorzystał moje prywatne amatorskie oraz zrobione w innym studiu fotograficznym zdjęcia bez mojej zgody. Umieścił je w swojej prezentacji, którą przedstawił na spotkaniu z potencjalnymi klientami, aby zareklamować swoje usługi. Fotograf otrzymał ode mnie zdjęcia w ubiegłym roku w celu wykorzystania ich do realizacji nagrania z przyjęcia komunijnego mojego dziecka. Nie wyrażałam wówczas zgody na zamieszczanie ich w jakimkolwiek innym miejscu, a sam Fotograf pomimo, iż miał numer mojego telefonu i adres nie skontaktował się ze mną aby taką zgodę uzyskać. Inna sprawa, że takiej zgody w przypadku zgłoszenia się do mnie nie uzyskałby.
Jakie mam prawa wobec powyższego?
Ponadto zostaly naruszone takze prawa autorskie autora tych fotografii, z tego tytulu tez mozna roscic zadanie o zaniechanie, odszkodowanie oraz zadoscuczynienie (na zasadach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez uszczerbku dla mozliwosci dochodzenia praw na mocy kodeksu cywilnego).
chciałbym się dowiedzieć czy w związku z art.23 KC dobra osobiste człowieka to prawa o charakterze majątkowym czy niemajątkowym. Jeśli tak to dlaczego i jeśli nie to również dlaczego.
z góry dziękuje za odpowiedź
Art. 23. Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
A więc, jak widać, artykuł ten dotyczy również ( a może przede wszystkim) wolności, nietykalności, zdrowia, życia itd.
Co do ogółu czynności prawnych, to cudzoziemiec mający obywatelstwo polskie ma taką zdolność.
